هویت در معماری "طراحی پردیس فرهنگی و موزه شهر کرمانشاه"

چکیده شهر کرمانشاه در راستای روند توسعه محیطی، در چند سال اخیر، با توسعه افسار گسیخته و غیر اصولی خود، به سوی ناپایداری و تخریب بافتهای کهن شهری که ساختارهای هویتی این سامان محسوب می گردند پیش رفته است که این عدم توازن در توسعه محیطی و حفظ کالبد و بافت تاریخی- هویتی ، موجب از دست رفتن جریان زندگی و ناکارآمد شدن ساختارهای سنتی این شهر مثل بازار، کاروانسرا، مساجد قدیمی و خانه های سنتی گردیده است. هم اکنون و در این بین، توجه به لایه های فرهنگی و هویتی مستتر در بافتهای فرسوده می تواند عاملی در جهت بازیابی و بازشناسی هویت و فرهنگ بومی محسوب گردد، که این خود عاملی در راستای باززنده سازی بافتهای کهن و بازتولید هویت در بافتهای فرسوده این شهر می باشد، در این بین طراحی و ساخت بنایی با ساختار کالبدی نوین در بستر بافتهای تاریخی که کارکردی همچون نمایش شاخصه ها و دستاوردهای هویتی و عرضه صنایع دستی بومی مردم این سامان داشته و ایضا معرفی کننده لایه های شکل گیری شهر و بافت اطراف خود باشد، می تواند موجب پویایی و بازیابی حیات در این بافت گردد. این بنای نو که بایستی دارای کارکردی فرهنگی- آموزشی بوده و هماهنگ و برگرفته شده از ساختار بستر شکل گیری خود (بافت فرسوده) طراحی و احداث گردد، باعث می شود که مردم به جهت بازدید آن مشتاق، و پس از مشاهده آثار هویتی و فرهنگی عرضه شده در این ساختار، به گردش و شناخت بیشتر محدوده اطراف که همان بافت سنتی و فرسوده شهر کرمانشاه (این بافت شامل بازارسنتی کرمانشاه، کاروانسرای قدیمی شهر، خانه تاریخی سوریها و مسجد دولتشاه و... می-باشد، که همگی جزیی از آثار ملی ایران و شاخصه های هویتی شهر کرمانشاه محسوب می گردند) می باشد ترغیب گردند، حضور فعال و گردش مردم در این محدوده و بافت شهری موجب تزریق خون پویایی و بوجود آمدن جریان زندگی که اثر حضور فعال مردم در بافت است می گردد، در این بین وجود کلاسها و پردیس فرهنگی در کنار موزه (محل نمایش آثار) می تواند عاملی در جهت کمک به بازشناسی لایه های هویتی مستتر در بافت باشد. هدف کلی در این پژوهش و طراحی، بازتولید هویت مدفون در لایه های زمان و مکان و زنده سازی بافت فرسوده شهر کرمانشاه بوسیله ایجاد ساختمانی جدید با کارکردی فرهنگی- آموزشی و موزه و برقراری پیوند و ارتباط متقابل میان کالبد مصنوع و بستر کهن سایت و ایجاد جریان زندگی در بافت فرسوده شهر کرمانشاه می باشد، از آنجا که مجتمع های فرهنگی- آموزشی با هدف بهبود و ارتقاء سطح شناخت مردم شکل می گیرند و تأثیر این روند در زندگی روزمره آنان کاملاً مشهود است این امر، قطع به یقین دست یافتنی و ممکن خواهد بود. واژگان کلیدی: معماری، هویت، فرهنگ، موزه، کرمانشاه